nang sumingit ang demonyo sa kwentuhan ng diyos at ni agnostic
so as i've learned with my moments with god, nasa loob ko din ang diyos. ano man ang naririnig kong sinasabi ng diyos when i pray are actually the things i wanna tell myself. ano kaya kung sumingit ang demonyo sa usapan...
diyos to agnostic (di2a): ano na naman ang naisipan mo at gusto mo pang pasalihin sa usapan si demonyo?
agnostic (a): (ngisi lang)
demonyo to diyos (dedi): at bakit? wala ba kong karapatang sumali sa usapan nyo?
di2a: binigyan mo ba talaga to ng permisong makisali sa tin?
a: (ngisi at naughty na nod)
dedi: nyenye-nyenye-nye
di2a: o sige, what's on your mind?
dedi: i know what's on her mind? (pa-rap) gusto nyang mang-asar pero di nya magawa
a: (ngiti na naman, may pailing-iling pa, pa-cute)
diyos to demonyo (dide): (calmly) sandali lang ha, pagsalitain mo muna sya
di2a: so ano nga ang nasa isip mo?
demonyo (de): (humming, tono ng gusto kong bumait pero di ko magawa)
a: wala lang, isip ko lang kung ano ang itsura ng usapang ganito.
di2a: tungkol saan?
dedi: o, kala ko ba diyos ka, bakit tatanong-tanong ka pa kung tungkol san. sus naman to!!! life syempre, yan naman lagi pinag-iisipan nyan pag kinausap ka eh.
dide: (naiinis) oo, alam ko, pina-process ko lang utak nya.
dedi: (nang-aasar) uy, uy, pikon na sya, hahahhaha
dide: hindi ah.
a: ah, excuse me lang sa inyong dalawa, blog ko to.
di: ah, yes, of course.
de: amen to that!
dide: amen?
dedi: o bakit? may copyright ka ba sa salitang "amen"?
a: magulo pala utak pag pinagsama mo demonyo at diyos ano?
di2a: pwedeng maging magulo pag di mo alam kung ano ang gusto mo. alam mo namang malakas ang tukso ng kasamaan. at pagdi mo alam ang gusto mo, guguluhin ka lang ng guguluhin ng kasamaan.
dedi: ako ba pinapatamaan mo?
dide: tinatamaan ka ba?
dedi: oo, pero di ako hurt. kasi di naman totoo. hmph!!
agnostic to demonyo (a2de): alin ang hindi totoo?
demonyo to agnostic (de2a): na guguluihin kita. aba, hindi ako nanggugulo ha.....well, at least, hindi lagi. pag minsan nakakacontribute naman ako sa pag-aayos ng mga bagay-bagay.
a: hmmm, tell me about it.
de: simple, lahat ng bagay may kabaliktaran di ba. sabi mo nga sa isa mong blog, life's full of contradiction. yung contradictions na yun ang nagpo-provide ng balance. it makes you appreciate life more. (diyos listening intently). isipin mo na lang ang diyos, pano ba sya nakilalang diyos? kasi may demonyo. how would you know if what you are doing is right? syempre dapat alam mo din kung alin ang mali. otherwise, wala lang lahat ng ginagawa mo. pano mo malalaman na ang feelings mo eh masaya kung di mo alam ang feeling ng malungkot? ganun lang, sus naman, mahirap ba yun?
dide: hay, kakambal yata talaga kita no? kahit kontra ka lagi.
dedi: you should be flattered. humans adore you because they despise me. kung wala ako, itsura mo lang! yun nga lang, second fiddle lang ako lagi. kesyo ang tao ay basically good, syempre sayo credit don. tapos pag may kasalanang nagawa , saka ako maaalala. masisisi pa. when it's merely human folly.
dide: well, it's you who said for a human to know what is right dapat alam din nya what is wrong.....
a: di ba kayo pwedeng magbati na lang?
de and di: (sabay) HINDEH!!!
di: pag pinagbati mo kami, end of our existence yon ano! di ka ba nakikinig sa paliwanag ni demonyo? tama sya.
dide: minsan talaga may saysay ka ding kausap.
de: talaga!
a2de: eh sabi mo minsan lang yung di ka nakakagulo. so kelan ka nakakagulo.
de: ah, that's the moment of my glory. when you weigh things carefully, madalas ang mapipili mong gawin yung maganda at tama. pero, pag nagmadali ka lagi sa pagdedesisyon or kung masyadong selfish ang reasons mo, ang laki ng chance na magkamali. ang laki ng chance na marami kang masasaktan, ang laki ng chance na maraming maghihirap. eh di magulo. eh di happy ako pag ganon.
a2de: sabi ni diyos minsan one has to be selfish in order to survive.
di2a: sabi ko ba yon? di ba realization mo yun?
de: i agree. one can't be completely unselfish and and still arrive at a decision that's best for everyone. depende naman sa situation. minsan para maging tama ang decision mo you have to consider other people's interests first. minsan naman, you have to be selfish and forget about others because you need it for yourself. iba din naman yung alam mo nang mali yung ginagawa mo at may nasasaktan but you still go on believing that it's what's going to make you happy. tapos dedma ka lang. lalo na kung sinabi na sayo ng ibang tao that you are doing the wrong thing but you still insist, unremorseful even. well, at least pabor yun sakin.
di: there are times when you have to be selfish because it's what's going to be beneficial for everyone, maybe not soon but later. may caveats syempre, pwedeng may mag-suffer as an immediate consequence of your decisions and actions.
a2di: how will i know if what i'm doing is good or bad? right or wrong?
di: your conscience will tell you. what were your intentions? the people around you will tell you. balikan mo mga pinag-aralan mo sa human rights, the universal values.
de: you will never know that what you are doing is wrong and bad unless tanggapin mo sa sarili mo na nagkakamali ka din. pride my dear is a deadly sin remember? kahit nagkakandaloko-loko na ang buhay mo and still don't admit na may weaknesses ka din, that you are not perfect, hindi mo pa rin malalaman na nagkamali ka. you'll always find people to blame for your miseries. but your life will be hallow. mababaw din lang ang magiging kasiyahan mo. makakangiti ang labi mo pero hindi ang mga mata.that's how i thrive my darling agnostic. i don't thrive from people's mistakes. i thrive from people's refusal to correct their mistakes and to make amends with people they had animosity. bongga din kung may humihingi na ng tawad at may ayaw magpatawad. pride is my best friend.
a2de: pito ang deadly sins di ba?
de2a: iisa-isahin pa ba natin? pride, gluttony, envy, sloth, lust, greed, wrath. aren't they all related? all are sins, all can be deadly figuratively and literally. but as i have said, gawin mo lahat yang kasalanan na yan then sincerely atone in the end. try to realize na mali ka and everything will be wiped away. i mean, aminin mo na kasalanan yang mga yan and things can get better for you. otherwise, let's party in hell.
dedi: o, tahimik ka?
dide: parang nakalamang ka kasi sa mga paliwanag mo eh. so ang pinapalabas mo eh kung hindi dahil sayo eh walang maniniwala sa kin. ang sama mo talaga, nang-agaw ka ng credit. eh di ba sa bibliya ako ang gumawa ng lahat? haller... fyi, lumabas ka na lang sa eksena nung nabuo ko na si adan at eba.
dedi: onga pala no. pero teka...di ba nung kinain ni eba at adan yung forbidden fruit eh nagkaron sila ng wisdom at nalaman nila that i exist pala.
dide: pakialamero ka kasi eh.
dedi: bakit binawal mo ipakain yung prutas? dahil ayaw mong malaman nila na nag-eexist ako.... sabi mo nga kambal mo ko, so sabay tayong sumulpot sa mundo, eh bakit ayaw mo kong makilala nila? di ba masama din yun? hmp, at least ako nang-agaw lang ng credit, ikaw nangsosolo.
fast forward: i wrote this over 2 years ago. i had to stop at that point of the conversation. one, the conversation between god and devil became too personal and they were already questioning each other's existence. (i'm the one supposedly questioning their existence) two, they forgot about me. three, the devil was beginning to look good, and that wasn't my idea. four, i declared a month later that i am an atheist.
diyos to agnostic (di2a): ano na naman ang naisipan mo at gusto mo pang pasalihin sa usapan si demonyo?
agnostic (a): (ngisi lang)
demonyo to diyos (dedi): at bakit? wala ba kong karapatang sumali sa usapan nyo?
di2a: binigyan mo ba talaga to ng permisong makisali sa tin?
a: (ngisi at naughty na nod)
dedi: nyenye-nyenye-nye
di2a: o sige, what's on your mind?
dedi: i know what's on her mind? (pa-rap) gusto nyang mang-asar pero di nya magawa
a: (ngiti na naman, may pailing-iling pa, pa-cute)
diyos to demonyo (dide): (calmly) sandali lang ha, pagsalitain mo muna sya
di2a: so ano nga ang nasa isip mo?
demonyo (de): (humming, tono ng gusto kong bumait pero di ko magawa)
a: wala lang, isip ko lang kung ano ang itsura ng usapang ganito.
di2a: tungkol saan?
dedi: o, kala ko ba diyos ka, bakit tatanong-tanong ka pa kung tungkol san. sus naman to!!! life syempre, yan naman lagi pinag-iisipan nyan pag kinausap ka eh.
dide: (naiinis) oo, alam ko, pina-process ko lang utak nya.
dedi: (nang-aasar) uy, uy, pikon na sya, hahahhaha
dide: hindi ah.
a: ah, excuse me lang sa inyong dalawa, blog ko to.
di: ah, yes, of course.
de: amen to that!
dide: amen?
dedi: o bakit? may copyright ka ba sa salitang "amen"?
a: magulo pala utak pag pinagsama mo demonyo at diyos ano?
di2a: pwedeng maging magulo pag di mo alam kung ano ang gusto mo. alam mo namang malakas ang tukso ng kasamaan. at pagdi mo alam ang gusto mo, guguluhin ka lang ng guguluhin ng kasamaan.
dedi: ako ba pinapatamaan mo?
dide: tinatamaan ka ba?
dedi: oo, pero di ako hurt. kasi di naman totoo. hmph!!
agnostic to demonyo (a2de): alin ang hindi totoo?
demonyo to agnostic (de2a): na guguluihin kita. aba, hindi ako nanggugulo ha.....well, at least, hindi lagi. pag minsan nakakacontribute naman ako sa pag-aayos ng mga bagay-bagay.
a: hmmm, tell me about it.
de: simple, lahat ng bagay may kabaliktaran di ba. sabi mo nga sa isa mong blog, life's full of contradiction. yung contradictions na yun ang nagpo-provide ng balance. it makes you appreciate life more. (diyos listening intently). isipin mo na lang ang diyos, pano ba sya nakilalang diyos? kasi may demonyo. how would you know if what you are doing is right? syempre dapat alam mo din kung alin ang mali. otherwise, wala lang lahat ng ginagawa mo. pano mo malalaman na ang feelings mo eh masaya kung di mo alam ang feeling ng malungkot? ganun lang, sus naman, mahirap ba yun?
dide: hay, kakambal yata talaga kita no? kahit kontra ka lagi.
dedi: you should be flattered. humans adore you because they despise me. kung wala ako, itsura mo lang! yun nga lang, second fiddle lang ako lagi. kesyo ang tao ay basically good, syempre sayo credit don. tapos pag may kasalanang nagawa , saka ako maaalala. masisisi pa. when it's merely human folly.
dide: well, it's you who said for a human to know what is right dapat alam din nya what is wrong.....
a: di ba kayo pwedeng magbati na lang?
de and di: (sabay) HINDEH!!!
di: pag pinagbati mo kami, end of our existence yon ano! di ka ba nakikinig sa paliwanag ni demonyo? tama sya.
dide: minsan talaga may saysay ka ding kausap.
de: talaga!
a2de: eh sabi mo minsan lang yung di ka nakakagulo. so kelan ka nakakagulo.
de: ah, that's the moment of my glory. when you weigh things carefully, madalas ang mapipili mong gawin yung maganda at tama. pero, pag nagmadali ka lagi sa pagdedesisyon or kung masyadong selfish ang reasons mo, ang laki ng chance na magkamali. ang laki ng chance na marami kang masasaktan, ang laki ng chance na maraming maghihirap. eh di magulo. eh di happy ako pag ganon.
a2de: sabi ni diyos minsan one has to be selfish in order to survive.
di2a: sabi ko ba yon? di ba realization mo yun?
de: i agree. one can't be completely unselfish and and still arrive at a decision that's best for everyone. depende naman sa situation. minsan para maging tama ang decision mo you have to consider other people's interests first. minsan naman, you have to be selfish and forget about others because you need it for yourself. iba din naman yung alam mo nang mali yung ginagawa mo at may nasasaktan but you still go on believing that it's what's going to make you happy. tapos dedma ka lang. lalo na kung sinabi na sayo ng ibang tao that you are doing the wrong thing but you still insist, unremorseful even. well, at least pabor yun sakin.
di: there are times when you have to be selfish because it's what's going to be beneficial for everyone, maybe not soon but later. may caveats syempre, pwedeng may mag-suffer as an immediate consequence of your decisions and actions.
a2di: how will i know if what i'm doing is good or bad? right or wrong?
di: your conscience will tell you. what were your intentions? the people around you will tell you. balikan mo mga pinag-aralan mo sa human rights, the universal values.
de: you will never know that what you are doing is wrong and bad unless tanggapin mo sa sarili mo na nagkakamali ka din. pride my dear is a deadly sin remember? kahit nagkakandaloko-loko na ang buhay mo and still don't admit na may weaknesses ka din, that you are not perfect, hindi mo pa rin malalaman na nagkamali ka. you'll always find people to blame for your miseries. but your life will be hallow. mababaw din lang ang magiging kasiyahan mo. makakangiti ang labi mo pero hindi ang mga mata.that's how i thrive my darling agnostic. i don't thrive from people's mistakes. i thrive from people's refusal to correct their mistakes and to make amends with people they had animosity. bongga din kung may humihingi na ng tawad at may ayaw magpatawad. pride is my best friend.
a2de: pito ang deadly sins di ba?
de2a: iisa-isahin pa ba natin? pride, gluttony, envy, sloth, lust, greed, wrath. aren't they all related? all are sins, all can be deadly figuratively and literally. but as i have said, gawin mo lahat yang kasalanan na yan then sincerely atone in the end. try to realize na mali ka and everything will be wiped away. i mean, aminin mo na kasalanan yang mga yan and things can get better for you. otherwise, let's party in hell.
dedi: o, tahimik ka?
dide: parang nakalamang ka kasi sa mga paliwanag mo eh. so ang pinapalabas mo eh kung hindi dahil sayo eh walang maniniwala sa kin. ang sama mo talaga, nang-agaw ka ng credit. eh di ba sa bibliya ako ang gumawa ng lahat? haller... fyi, lumabas ka na lang sa eksena nung nabuo ko na si adan at eba.
dedi: onga pala no. pero teka...di ba nung kinain ni eba at adan yung forbidden fruit eh nagkaron sila ng wisdom at nalaman nila that i exist pala.
dide: pakialamero ka kasi eh.
dedi: bakit binawal mo ipakain yung prutas? dahil ayaw mong malaman nila na nag-eexist ako.... sabi mo nga kambal mo ko, so sabay tayong sumulpot sa mundo, eh bakit ayaw mo kong makilala nila? di ba masama din yun? hmp, at least ako nang-agaw lang ng credit, ikaw nangsosolo.
fast forward: i wrote this over 2 years ago. i had to stop at that point of the conversation. one, the conversation between god and devil became too personal and they were already questioning each other's existence. (i'm the one supposedly questioning their existence) two, they forgot about me. three, the devil was beginning to look good, and that wasn't my idea. four, i declared a month later that i am an atheist.
Labels: conversations