bobo ng diliman
may kanta noong tibak pa ko na "bobo ng diliman' to the tune of "go johnny go". . sa mga ka-batch ko noon, i'm sure they remember this.... "ako'y nagkakamot ng talampakan, nais kong iwanan ang eskwelahan. la naman akong natututunan..." ewan ko lang kung alam yan ng mga tibak ngayon. but this is not about that song. naalala ko lang yung part ng chorus na "may araw din ang mga kontrabidang tao".
everytime naiinis ako, everytime may nanloloko sakin, everytime na may gumagawa ng masama sakin, i always sing that part of the chorus. yun lang nakakaya kong gawin para mawala pagkaasar ko. kanta lang, "may araw din ang mga kontrabidang tao". but i stop there. kasi ang kasunod na line non, "tiyak maglalaho sa mundong ito". bahala na ang kalikasan, kung diyos man yun, kung ano gagawin nya sa mga kontrabidang tao. basta they will have their day.
wala naman akong alam na kwento ng buhay na dire-direchong masaya ang buhay ng mga kontrabidang tao. si marcos na-depose at patay na nga't lahat eh ayaw pang patawarin ng mga tao (but in fairness, gumaganda pa image nya ngayon pag kinukumpara kay GMA), si erap na di pa nag-iinit sa upuan ng presidente eh napaalis na, si GMA... ah, kakantahan ko na lang muna sya.
pero malaking tao man o maliit. kilala o hindi, nakapanty man o brief, basta nag-isip at gumawa ng pangit at mali sa isa, dalawa o maraming tao, lalo na kung di makaramdam ng remorse, may araw sila. hindi man ngayon. perhaps they can enjoy their lives now but they will have their day.
sabi, yun daw karma, hindi necessary na dun mismo sa taong masama nagbu-boomerang, pwede rin sa mga mahal nya sa buhay. although, kung ako ang tatanungin di dapat ganon; yung walang kasalanan dapat di mag-suffer.
at minsan kahit walang gawin ang tao, nature has its way of making people pay for the evil things they commit. minamalas. and nature has its way of rewarding those who are good, siniswerte naman. kaya pag minamalas ako, iniisip ko..."hmm, ano ba nagawa kong mali?...meron ba kong sinaktan?'' pag sinwerte naman ako, "hmm, i must have been good."
basta ako, sunod-sunod ang swerte ko gnayon.
everytime naiinis ako, everytime may nanloloko sakin, everytime na may gumagawa ng masama sakin, i always sing that part of the chorus. yun lang nakakaya kong gawin para mawala pagkaasar ko. kanta lang, "may araw din ang mga kontrabidang tao". but i stop there. kasi ang kasunod na line non, "tiyak maglalaho sa mundong ito". bahala na ang kalikasan, kung diyos man yun, kung ano gagawin nya sa mga kontrabidang tao. basta they will have their day.
wala naman akong alam na kwento ng buhay na dire-direchong masaya ang buhay ng mga kontrabidang tao. si marcos na-depose at patay na nga't lahat eh ayaw pang patawarin ng mga tao (but in fairness, gumaganda pa image nya ngayon pag kinukumpara kay GMA), si erap na di pa nag-iinit sa upuan ng presidente eh napaalis na, si GMA... ah, kakantahan ko na lang muna sya.
pero malaking tao man o maliit. kilala o hindi, nakapanty man o brief, basta nag-isip at gumawa ng pangit at mali sa isa, dalawa o maraming tao, lalo na kung di makaramdam ng remorse, may araw sila. hindi man ngayon. perhaps they can enjoy their lives now but they will have their day.
sabi, yun daw karma, hindi necessary na dun mismo sa taong masama nagbu-boomerang, pwede rin sa mga mahal nya sa buhay. although, kung ako ang tatanungin di dapat ganon; yung walang kasalanan dapat di mag-suffer.
at minsan kahit walang gawin ang tao, nature has its way of making people pay for the evil things they commit. minamalas. and nature has its way of rewarding those who are good, siniswerte naman. kaya pag minamalas ako, iniisip ko..."hmm, ano ba nagawa kong mali?...meron ba kong sinaktan?'' pag sinwerte naman ako, "hmm, i must have been good."
basta ako, sunod-sunod ang swerte ko gnayon.